Tag: αυτοβοήθεια

Ασκήσεις Αυτογνωσίας - Ψυχοθεραπείας Jung • Whitaker • αυτοβοήθεια • αυτογνωσία • σκιές • ψυχοθεραπειά 25 February 2023 By Systemic Education 0 Comments

Το κρυφτό είναι το αγαπημένο μου παιχνίδι.

Η άσκηση αυτή είναι αλλόκοτη.

Είναι αλλόκοτη γιατί σαν ιδέα στροβιλίζει το μυαλό μου ένα μήνα, αλλά τώρα που έκατσα να τη συντάξω, αντιλήφθηκα ότι αυτό που ήθελα να πω, το έχει πει άλλος.

Σκεφτόμουν για την άρνηση μας στη σκοτεινή μας πλευρά. Για το φόβο μας να παίζουμε τους ρόλους των κακών ηρώων. Για την απέχθεια μας προς το σκοτάδι μας. Για την εμμονή μας να είμαστε καλά παιδιά. Για τη μαύρη τρύπα μας ότι θέλουμε να μας αγαπάνε όλοι. Ένιωθα και πολύ σπουδαία που έχω αυτό το θάρρος.

Έγραψα κι ένα απόσπασμα από τον Whitaker, που δίνει οδηγίες για την αυθεντικότητα του θεραπευτή, για να σας πείσω.

«Πώς λειτουργούμε όταν πετάμε τη ρόμπα του γκουρού ή τον εξοπλισμό του ήρωα; Ο ρόλος του ειδικού ή του γκουρού έχει μεγάλη απήχηση επειδή μας εξαπατά στο να νομίζουμε ότι είμαστε ξεχωριστοί. Ότι έχουμε τη σοφία και την εξυπνάδα να διδάξουμε κάτι παραπάνω για την ζωή. Είναι προκλητικό, αλλά θανάσιμο. Όπως και να το κάνεις, κι εσύ θα πεθάνεις στο τέλος. ..όταν ξεπεράσεις τη φάση με την ανωτερότητα σου, και συνειδητοποιήσεις ότι είσαι τίποτα, είσαι έτοιμος να αναλογιστείς τι σημαίνει πραγματικά φροντίδα. Για να είσαι πραγματικά φροντιστικος, πρέπει να μπορείς να σχοινοβατείς. Ενώ η ικανότητα να είσαι τρυφερός είναι κεντρική, η ικανότητα να είσαι σκληρός είναι εξίσου απαραίτητη. Το να είσαι καλός στο ένα από τα δύο, δεν αρκεί. Η υπερβολική τρυφερότητα, πέφτει στην παγίδα να έχεις την ψευδαίσθηση ότι είσαι βοηθητικός, ενώ η υπερβολική σκληρότητα σε κάνει σαδιστή. Χρειάζεται ισορροπία και στα δύο. Να είσαι τόσο σκληρός, όσο και τρυφερός.»

Και μετά θυμήθηκα τον Jung. Μα για το αρχέτυπο της Σκιάς, μιλάω. Δε ξέρω τη γλώσσα της ψυχανάλυσης και δεν μπορούσα να το βάλω σε λέξεις, αλλά η ιδέα μου, ήταν εκεί. Την ήξερα, την είχα αγγίξει, την είχα παραμελήσει, την είχα απαξιώσει, αλλά ο γερογιούνγκ τα είχε πει. Δεν τα ‘παμε όλα εμείς, οι συστημικοί. Μεγάλο πλήγμα.

«Δυστυχώς δεν υπάρχει αμφιβολία για το γεγονός πως ο άνθρωπος είναι, ως όλον, λιγότερο καλός από όσο φαντάζεται ή θέλει να είναι. Όλοι έχουν μια σκιά και όσο λιγότερο ενσωματώνεται στην συνειδητή ζωή του ατόμου, τόσο πιο μαύρη και πυκνή γίνεται. Αν μια κατωτερότητα έχει συνείδηση, κάποιος πάντα έχει την ευκαιρία να τη διορθώσει. Επίσης, είναι συνεχώς σε επαφή με άλλα ενδιαφέροντα έτσι ώστε να υποβάλλεται σταθερά σε τροποποιήσεις. Αλλά αν αυτό καταπιέζεται και απομονώνεται από την συνείδηση, δεν διορθώνεται ποτέ. Επιπλέον, μπορεί να ξεσπάσει σε μια στιγμή άγνοιας. Σε όλα τα γεγονότα, διαμορφώνει ένα ασυνείδητο απροσδόκητο εμπόδιο που μπλοκάρει τις πιο πρόσφατες προσπάθειες». –Καρλ Γιουνγκ

Έτσι τα είπε, ο σοφός γέροντας. Η Σκιά μας είναι αυτά για τα οποία ντρεπόμαστε. Αυτά που δεν αποδεχόμαστε. Αυτά που θεωρούμε κακά, ανήθικα. Αυτά που νιώθουμε ότι θα ξυπνήσουν μέσα μας τον Mr. Hyde. Μα όσο πιο πολύ είσαι Dr. Jekyll, τόσο πιο επικίνδυνος Mr. Hyde θα ξυπνάς. Η αρχή της ισορροπίας, αυτό λέει. Yin και Yang, αγαπητά μου παιδιά. Όπου βλέπεις πολύ χαρά, ψάξε τη θλίψη που έχει καταπιεστεί. Όπου βλέπεις πολύ ανεμελιά, ψάξε για τις ευθύνες που έχουν λυγίσει το σώμα. Όπου βλέπεις πολύ καλοσύνη, ψάξε για τα δυσώδη, σκοτεινά κομμάτια.

Αυτή είναι και η εργασία σας, μετά από τόση φλυαρία.

Ψάξτε τα σκοτεινά σας κομμάτια. Εργαστείτε με θάρρος για να εντοπίσετε και να καταγράψετε τις πλευρές σας που σας γεμίζουν ντροπή και ενοχές. Δώστε έμφαση σε αυτά που θεωρείτε ότι αποκλείεται να είστε. Ανοίξτε το σεντούκι της Πανδώρας και πάρτε ποπκορν, απολαμβάνοντας το θέαμα. Το θέαμα είστε εσείς και τα ανθρώπινα σας κομμάτια.

Και μετά δώστε τους χώρο να υπάρξουν. Αφήστε τον Ιούδα, τον κακό λύκο, την κακιά μάγισσα, τη Λαίδη Μακβέθ, τα Ορκς , τον Μαύρο Πιτ και τον Κάπταιν Χουκ που κρύβετε μέσα σας να μιλήσουν. Να ακουστούν. Να τιμηθούν. Νιώστε τους και συναισθανθείτε τους. Αγαπήστε τους και δώστε τους εκτίμηση. Χωρίς αυτούς, δεν θα υπήρχαν καλοί ήρωες. Οι σχέσεις, εσωτερικές ή εξωτερικές, είναι συμπληρωματικές. Για να είστε εσείς οι σωτήρες, χρειάζεστε αυτούς που πρέπει να σωθούν. Μην ψάχνετε άλλο έξω σας. Μέσα σας είναι η φασούλα. Ίσως και στο γενεόγραμμα σας. Δηλαδή, ακόμα πιο μέσα σας.

Χανιά, 21 Φλεβάρη 2021

Νικολέτα

Ασκήσεις Αυτογνωσίας - Ψυχοθεραπείας αυτοβοήθεια • αυτογνωσία • σύνδεση • ψυχοθεραπειά 25 February 2023 By Systemic Education 0 Comments

Άσκηση αυτογνωσίας – συνδέομαι;

Άσκηση αυτογνωσίας – συνδέομαι;

Ο Καρτέσιος (Ρενέ Ντεκάρτ) έλεγε cogitο ergo sum. Σκέφτομαι άρα υπάρχω. Έζησε στην αρχή της Μοντέρνας επιστημολογίας. Και η φράση του αυτή φαντάζομαι ότι υπήρξε σύνθημα των απανταχού επιστημόνων που ήθελαν να επιβάλλουν τον Λόγο πάνω από την υφιστάμενη δεισιδαιμονική στάση ύπαρξης. Υπέροχη αλλαγή και εξαιρετικό άλμα στον ρου της ανθρωπότητας.

Σήμερα, στα πρώτα βήματα της Μεταμοντέρνας επιστημολογίας το σκέφτομαι άρα υπάρχω, μοιάζει μετέωρο σε έναν κόσμο που κραδαζεται από τα ίδια τα ανθρώπινα δημιουργήματα. Ο άνθρωπος κατάφερε να καταστρέψει τον εαυτό του. Ο homo sapiens φαίνεται να αγνόησε το μισό κομμάτι της ύπαρξης του. Έδωσε έμφαση στη σκέψη και άφησε στην άκρη την κοινωνική του υπόσταση. Θαρρώ πως η φράση που θα έλεγε σήμερα ο Καρτέσιος θα ήταν connectum ergo sum. Συνδέομαι άρα υπάρχω.

Tον τελευταίο καιρό, πιο πολύ από ποτέ, με τριγυρνά η ιδέα ότι η υγεία εξαρτάται από την ικανοποίηση του σχεσιακού εαυτού. Στο αυτονομείσθαι εν αλληξερτήσει του Βασιλείου, φαίνεται ότι τα πηγαίνουμε καλύτερα στο αυτονομείσθαι. Εμείς οι συστημικοί προτάσσουμε την ιδέα της συνεξάρτησης, της σύνδεσης, διαρρηγνύουμε τα ιμάτια μας ότι η απουσία της ή η στρέβλωση της οδηγεί στην ψυχοπαθολογία – Α κυβερνητικά μιλώντας- αλλά άραγε συνδεόμαστε στ’ αλήθεια;

Σήμερα το πρωί αναλογιζόμενη την άσκηση έλεγα ότι η σύνδεση προαπαιτεί γύμνια. Δύο σώματα που ενώνονται μέσω έρωτα. Δύο ψυχές που συνδέονται μυσταγωγικά. Η γύμνια, η καθαρή ειλικρίνεια, η τρωτότητα, η πλήρης αντανάκλαση της εσωτερικής μας ζωής. οφείλει να είναι παρούσα για να υπάρξει σύνδεση και όχι απλά συνύπαρξη.

Και πώς να γυμνωθώ μπροστά στον άλλον αν δεν το κάνω ούτε όταν είμαι μόνος μου, Περνάω τη ζωή μου φτιασιδωμένος. Μου φοράω ρούχα, καπέλα, ρόλους, χρωματιστά γυαλιά. Διαλέγω ένα παραμύθι και μπαίνω μέσα. Παίρνω σοβαρά τους ρόλους που μου έχω αναθέσει. Τους υπηρετώ με αυτοθυσία. Όχι τυχαία η λέξη αυτοθυσία. Μέσα σε αυτόν τον όγκο φορεσιών έχω ξεχάσει τι υπάρχει από κάτω. Αγνοώ τα σημάδια στο κορμί μου, τις μικρές και μεγάλες πληγές μου, τις δυσχρωμίες, τις ελιές μου, το χρώμα του δέρματος μου, τους φόβους και τα πάθη μου. Έχω ξεχάσει ποιος είμαι και που πάω. . Αγνοώ τις ενδόμυχες μου επιθυμίες μου, τα θέλω. Η καπιταλιστική καθημερινότητα του πενθημέρου οχτάωρου, δε βοηθά άλλωστε.

Αλλά η ψυχή δεν κατανοεί τις αναβολές, ούτε τις χρονικές πιέσεις, ούτε τους μηχανισμούς άμυνας. Θέλει αλήθεια και τη θέλει τώρα. Είναι μια βασίλισσα. Τόσο φροντιστική όσο και αυστηρή. Δεν ζητιανεύει, απαιτεί. Δεν το κάνει για την ίδια, το κάνει για μένα. Υπηρέτης μου και αφέντης μου ταυτόχρονα

Σας καλώ λοιπόν να αναλογιστείτε αν συνδέεστε πράγματι. Αν φέρετε τη ψυχή σας γυμνή στη συνάντηση με τον άλλον. Αν με σιγουριά μπορείτε να πείτε ότι ξέρετε να ενώνεστε, να ερωτεύεστε να διαχύεστε στη σύνδεση.

Έχω την εντύπωση ότι κάποτε ξέραμε όλοι να το κάνουμε. Πολύ μικροί, πριν μας απαγορεύουν κοινωνικά να καταπιέζουμε το συναίσθημα μας, πριν τα πρέπει και οι κοινωνικές επιταγές μας ενοχοποιήσουν, πριν μας φορέσουν το ρόλο που έλειπε για να επιτευχθεί το οικογενειακό μας παζλ. Όποτε σας στρέφω να επιστρέψετε όσο πιο πίσω μπορείτε. Θυμηθείτε ποιοι ήσασταν όταν ήσασταν μικρούλια. Τι κάνατε; Πως λειτουργούσατε; Τι σας άρεσε; Τι παίζατε; Πώς συνδεόμασταν; Πώς αγαπούσατε; Κάντε εσωτερική μοναχική, αλλά και εξωτερική αναζήτηση καταγράφοντας αφηγήσεις άλλων για το πως σας θυμούνται. Προσπαθείτε να εκμαιεύσετε νέες πληροφορίες που δεν γνωρίζατε. Συναντηθείτε με τους τότε κοντινούς σας ανθρώπους και ζητήσετε τους να σας βοηθήσουν να θυμηθείτε να συνδέεστε. Τι θέλετε να πάρετε μαζί σας πεθαίνοντας;

Νιώστε τη χαρά και τη συγκίνηση πιθανώς αυτής της εμπειρίας και αναλογιστείτε πόση αξία έχει σήμερα και αύριο και όσο ζείτε ο φόβος που κάποια στιγμή γεννήθηκε και σας εμποδίζει να συνδέεστε.

Καλό ταξίδι!