η άσκηση με τις λαχτάρες
Να σας πω ένα μυστικό. Κάθε άσκηση που βάζω κάθε χρόνο, περνά μέσα από τα δικά μου ερωτήματα και ζητήματα. Με άλλα λόγια αφορά τη δική μου ψυχοθεραπεία. Σε έναν κόσμο συστημικά φτιαγμένο βεβαίως, οι γραμμές είναι λεπτές μεταξύ εαυτού κι άλλων. Συγκατασκευή, συνήχηση, ισομορφισμός, αλληλεξάρτηση. Εφέτος το λοιπόν δε ξέρω από πού να με πρωταρχίσω. Ανελέητα αδιέξοδα, αναπάντητα ερωτήματα ύπαρξης. Ταλαντεύτηκα πολύ αλλάζοντας ιδέες για το ποια εσωτερική διεργασία θα με βοηθούσε να ξεμπλέξω τον εσωτερικό μου μίτο.
Τη στιγμή που σας γράφω αυτές τις γραμμές εξακολουθώ να έχω την ίδια αγωνία. Ποιος είναι ο δρόμος ο σωστός; Και είπα να ζητήσω βοήθεια από τους σοφούς γέροντες. Και συνάντησα την γιαγιά Βιργινία. Ξαναδιάβασα το άρθρο μου ” οι 4 λαχτάρες της γιαγιάς Βιρτζίνια” ( που θα βρείτε στο site) και είπα μωρέ λες; Λες να αρχίσω από τα βασικά; Από αυτό που βρίσκεται κοινό και απαράλλαχτο στα βάθη κάθε ψυχής; Μήπως εκεί θα βρω ολάνθιστο μονοπάτι; Πόσο βαθιά έχω έρθει αντιμέτωπη με τις λαχτάρες μου; Πόσο με βοηθούν και με εμποδίζουν στο εδώ και τώρα μου; Μήπως εκεί βρίσκονται οι απαντήσεις στα αδιέξοδα μου; Α, να δω που βρίσκομαι. Αντέχω; Ε, αλίμονο. Δώσε πόνο!
Ε εκεί θα σας πάω. Ούτε ρολόι, ούτε ευθύνες, ούτε σκιές, ούτε ενηλικίωση. Με τις λαχτάρες σου πώς τα πας; Η μαμά καλά; Ο μπαμπάς; Εσύ τι λέει; Την αδελφή σου ψυχή την βρήκες ή κάνεις πως δεν υπάρχει; Διαβάστε το άρθρο και αφεθείτε να βουτήξετε μέσα σας. Καταγράψτε την ενδοσκόπηση σας. Δεν υπάρχουν σωστές απαντήσεις. Ούτε λάθος. Σας εύχομαι θάρρος, το μεγαλύτερο δώρο κατά τη γιαγιά Βιρτζίνια, και αυτοσυμπόνια, το δώρο το δικό μου. Ανυπομονώ να λάβω τις ασκήσεις σας μόλις ανοίξουμε. Και όχι δε θα τις διαβάσετε δημόσια. Όποτε ξεδιπλώσετε το ταλέντο σας.
Νικολέτα💜
